gedichten
© Johannes Timmermans Fotografie
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ontij
we binden de bomen bijeen
tot een bos dat niet wijken zal
voor de storm die komen moet
halen kinderen zonder een woord
bij sleutelgat of raam vandaan
wijzen de weg naar zolderkamers
waar eens schommelpaard en
boktor verbleven tot er boeken
kwamen met einders mooier
dan sprookjes waar kunnen zijn
later dan vandaag zal het water
ons blijven wenken in regelmaat
onder de pannen wacht een schip
paul vincent
Winnend gedicht Poëziefestival Gelselaar 2023
- - - - - - - - - - -
- - - - - - - - - -
waarom wij deze vriendschap verzwijgen
soms hangen verstrooide wolken laag
om zomaar en ongehoord
onze brievenbus binnen te glijden
voor bezoekers met een teveel
aan vragen verbergen wij de plukjes
hemel op verzwegen zolderkamers
niemand die vermoeden mag
hoe wij ons op nachten zonder maan
te slapen leggen in witte gewaden
we nestelen ons maar wat graag
tussen de verboden gasten
die ons tot dromen weten te bewegen
buiten zwaaien zoeklichten
wordt een opsporingsbericht verspreid
wij blijven meer dan vroeger binnen
veranderen onze namen bij de bel
paul vincent
Eerse plaats Woordstorm-festival bibliotheek Zaventem 2023
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
de vrienden van weleer
iedereen om me heen
gaat liever dood
dan voort
en wie beslist
te blijven
vergeet aldoor
mijn naam of straat
zo schrijft men mij
door dementie fout
of niet meer
en moet ik
bij gebrek aan bekenden
mezelf begroeten
zonder handgeschud
en met een droge traan
hoe maakt u het
paul vincent
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
deemstering
we sluiten niet langer de ramen
voor de regen die komen moet
laten kinderen buiten spelen
onder aanschuivende wolken
behang zal zich losweken
bij de kozijnrand en krullen
om de zo vaak vertelde verhalen
van mens en dier in betere tijden
water mag zich stapelen
in de borden van het feest
we leggen wit te wassen brieven
tussen de planten op het balkon
raden waar de inkt zal vloeien
als de woorden ons voorgoed verlaten
nog even en we zijn weer een dorp
dat verdwijnt in de geur van hooiland
ver weg van waar de stad wil komen
paul vincent
Guido Wulms-prijs 2021 van de Stad
Sint-Truiden.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
verval van vaders
ik kleed hem aan
hij weegt nauwelijks nog
zijn vroegere helft
dit zijn dus de magere jaren
hij omarmt mij
niet uit liefde
maar als een dronken man
die zo verdrinken kan
van het bed naar de gang
duurt een zomer lang
op een schoteltje bij het raam
koffie gemorst maar niet verkeerd
vader die de pamper draagt
en alleen maar koekjes vraagt
het is wennen
om niet te wenen
vooral
niet wenen
nu
paul vincent
De mantelzorgorganisatie MaatjeZ
organiseerde een poëziewedstrijd met als thema
'Zorgen met Liefde'. Het winnende
gedicht werd 'verval van vaders'.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
aan mijn kleine prins
en als je dan groter bent geworden
zulke dingen gebeuren nu eenmaal
puzzel ik voor jou een stamboom bijeen
zodat ook jij nakomeling blijkt te zijn
van iemand dapper als karel de kale
ik zal wimpels voor je planten in de voortuin
een gracht graven rondom ons huis op krediet
een brug van wrakhout bouwen en jouw bloed
blauw kleuren met het sap van de jeneverbes
lepel nu je bordje leeg
weldra worden we belegerd
maar we hebben nog genoeg te eten
overgeven doen we nooit
paul vincent
OC De Nieuwe Vaart te Gent organiseerde
een wedstrijd met als onderwerp 'Thuis'.
'Aan mijn kleine prins' werd gekozen door een jury van volwassenen en kinderen.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
bijna iedereen vindt mij zielig
mijn man wil niet van me houwen
’t is nogal ne kouwe - ik niet
hij telt aan een of andere pool
de pingwins naar het schijnt
is hij daar goed in - ik niet
ik weet heus wel dat ik
die beesten fout spel hij kan ze
intikken met 2 puntjes - ik niet
hij telt ze per 10 wil er blijven
tot ze zijn uitgestorven - ik niet
’t is voor iets internasjonaal
een fonds met zijn naam ofzo
hij droomt van de nobelprijs - en ik
ik heb alweer de fietsband
van de jongste zoon geplakt
ik - wie anders
paul vincent
Originaliteitsprijs Poëziewedstrijd Leo Vercruysen 2019.
Opgelegd thema: 'Mensen'.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
bericht aan de buren
voor mijn dagen van afwezigheid
schets ik met zachte pen een schaduw
wat contouren op een tussentijdse wand
wie kijkt door raam of deurspleet
zal meer dan een getekend man zien staan
over kaarten en geschriften gebogen
op gordijnen gespeld de vele vergezichten
van mijn voortdurend dwalen en daartussen
vreemde namen van nog langs te reizen stations
zoek mij niet met vele vragen
waar ik verblijf kan je mij niet vinden
in mijn hoofd ben ik steeds verder vandaan
dan waar mijn voeten staan ik blijf
een pendelaar tussen droom en bestemming
paul vincent
Winnend gedicht 'Poëzie van A(velgem) tot Z(wevegem)'.
Verplicht thema: 'Nomaden, zonder toeven of verpozen'; een verwijzing naar
de seizoensarbeiders, het station en citaten van Stijn Streuvels en Jan Eijkelboom.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
velo-droom
water zal ik naar je brengen
bloemen plukken uit de
voor ons verboden voortuin
in het zandpad bij de vaart
met mijn hiel de streep
van aankomst trekken
ik wil je sproeten
vrij van modder vegen
de zegepalm aandragen
en trouwen met een tricolore
kampioen die mij voeren kan
achterop zijn fiets
naar de kermis in het dorp
paul vincent
Eerste prijs Hilarion Thans Poëziewedstrijd 2018;
een organisatie van de gemeente Lanaken.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
noordnoordoost
in de verte van jouw landschap
loopt zonder twijfel
nog een rendier rond
met mijn ballon
tussen de takken
van het gewei
ik heb een zusje van zes
ze doet zo vervelend
onze ouders zijn al weken zoek
niemand minder dan jij
die het kaartje vinden mag
met mijn speelpleinadres
als ik win van de kinderen hier
krijg je de bijna mooiste knikker
in mijn linkerhand bewaard
zus heeft de mega blinker
in haar brooddoos verstopt
ze ziet zo wit
als het gras van lapland
de ballon mag je houden
het gas is om te lachen
paul vincent
Tweede prijs Poëziewedstrijd
van de Stad Oostende 2017/2018.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Meer dan duizend dagen bleven we bang
voor iedere vorm van stilte. Zwaar was het wachten
op de onvoorspelbare geluiden van gevaar.
Tot we vanop de daken mochten zien
hoe de vuren verderop begonnen te doven,
de nacht weer zichzelf kon zijn.
Nu draaien we de klok nieuwe wijzers aan,
vinden een vervallen tramkaart onder de voet,
ontluiken de kamers waarvan het balkon verdween.
In de kelders van het geheugen weten buren
nog een piano staan. Langzaam dragen zij
de gewonde vleugel naar het plein.
Iemand met een teveel aan verdriet in de vingers
speelt toch een lied. Het is uitkijken
naar een kind dat zomaar dansen gaat.
Weldra zal de liefste komen met lang verzwegen
woorden voor zich uit. Ik stapel stenen
tot de mooiste brievenbus van deze stad.
paul vincent
Eerste prijs Elly Blom Poëziewedstrijd 2016.
Stichting Cultuurcafé D’n Dwingel te Valkenburg aan de Geul.